Ο πατέρας μου καταγόταν από μια μεγαλοαστική, συντηρητική ελληνική οικογένεια, μεγάλωσε με Γερμανίδες γκουβερνάντες, σπούδασε αρχιτεκτονική στην Γερμανία και είχε Γερμανική κουλτούρα και νοοτροπία.
Αντίθετα, η μητέρα μου που "έφυγε" στα 36 της, όταν εγώ ήμουν 8 χρονών, καταγόταν από μια γερμανική αγροτική οικογένεια, μεγάλωσε με αγελάδες, άλογα και χήνες, σπούδασε παιδαγωγικά και είχε μια μεγάλη καρδιά και μια πέρα για πέρα Ελληνική ψυχή (!!!)
Στην ζωή μου τίποτε δεν θυμάμαι να ήταν λίγο και μικρό. Όλα ήταν - και είναι ακόμα ευτυχώς - πολλά και μεγάλα.
Οι αγάπες και οι έρωτές μου, οι απώλειες και οι χωρισμοί μου, τα πάθη και τα λάθη μου, οι σπουδές και τα επαγγέλματά μου, τα ταξίδια και οι αναζητήσεις μου, τα παθήματα και τα μαθήματά μου, οι αλλαγές και οι ανατροπές μου, η μητρότητα και η ψυχοθεραπεία μου, η αυτογνωσία και η προσωπική μου ανάπτυξη. Όλα, μα όλα, τα ταξίδεψα με όλο μου το είναι και ρουφώντας ως το μεδούλι τις γνώσεις και τις εμπειρίες που μου πρόσφεραν, όλα τα έκανα "σχολεία ζωής".
Δύο ήταν όμως τα πιο σημαντικά και πλούσια "ταξίδια - σχολεία" που βίωσα στη ζωή μου: η μητρότητα και η ψυχοθεραπεία, που και τα δύο με οδήγησαν στο άλλο σπουδαίο μου ταξίδι: της αυτογνωσίας και της προσωπικής ανάπτυξης.
Το πρώτο ταξίδι, της μητρότητας, ξεκίνησε στα 41 μου χρόνια, όταν έδωσα ζωή σε δυο δίδυμα κορίτσια που από την πρώτη στιγμή έγινα ταυτόχρονα δασκάλα και μαθήτριά τους και που είχα και έχω την χαρά να τα βλέπω να μεγαλώνουν και να εξελίσσονται σε δυο υπέροχες νέες γυναίκες.
Το άλλο, της ψυχοθεραπείας, ξεκίνησε στα 47 μου, όταν εγώ ήμουν πια μόνη μητέρα και εργαζόμενη ως υπάλληλος, με τα δυο κορίτσια μου στην 1η Δημοτικού. Κράτησε κάπου 8 χρόνια, με ατομικές συνεδρίες και ομάδες και με θεραπευτή-δάσκαλό μου τον Γερμανό Ψυχοθεραπευτή-Ομοιοπαθητικό Klaus Poshmann. Τόσο πολύ ερωτεύθηκα αυτή την Οδύσσεια, που γεννήθηκε μέσα μου η επιθυμία να μάθω κι εγώ πώς να υποστηρίζω άλλους ανθρώπους να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους και να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Έτσι πήρα την απόφαση να ξαναγυρίσω στα "θρανία" για δεύτερη φορά (οι πρώτες μου σπουδές ήταν επικοινωνιολογία, θεατρολογία και σκηνοθεσία κινηματογράφου και τηλεόρασης). Τα επόμενα 5 χρόνια ολοκλήρωσα σχεδόν ταυτόχρονα ακαδημαϊκές σπουδές στην Συμβουλευτική Ψυχολογία, βιωματική εκπαίδευση στην Σωματοδυναμική Ψυχοθεραπεία (Bodynamic) και εξειδίκευση στο Τραυματικό Σοκ και στην Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες. Στην Ιθάκη μου ως θεραπεύτρια έφτασα το 2009 κι από τότε ζω στον αστερισμό της θεραπείας.
Οι βασικές αρχές και τα σημαντικότερα εργαλεία που κατά την γνώμη μου πρέπει να διαθέτει ένας θεραπευτής είναι:
- Αγάπη
- Ενσυναίσθηση
- Ολοκληρωτική Αποδοχή
- Εγκαθίδρυση Βαθιάς και Ανθρώπινης Θεραπευτικής Σχέσης,
- Εμπιστοσύνη στην Διαδικασία (την διαπροσωπική σχέση μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή)
- Υποστήριξη
- Ανατροφοδότηση
- Ενδυνάμωση των εσωτερικών πηγών δύναμης
- Αυθεντικότητα
- Διαφάνεια
- Αυτοαποκάλυψη
- Δουλειά με το Σώμα ως Πηγή Πληροφοριών
- Δουλειά στο Εδώ και Τώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου