Αργοπεθαίνει αυτός που...

Ένα ποίημα του αγαπημένου μου ποιητή Pablo Neruda, αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους όσους θέλουν, επιδιώκουν και δεν διστάζουν να παίρνουν το ρίσκο να αγωνίζονται για την αλλαγή, τόσο στην προσωπική, όσο και στην κοινωνικο-πολιτική τους ζωή.

Στην Ελλάδα ο Pablo Neruda έγινε γνωστός από τον Μίκη Θεοδωράκη που μελοποίησε το έργο του Canto General. Αυτός ο μεγάλος διανοούμενος-μαχητής της ελευθερίας, ο ερωτευμένος με την ομορφιά και τους ανθρώπους, ειδικά με "τους κολασμένους αυτής της γης", τραγούδησε τον πόνο και τα πάθη του λαού του και όλων των λαών της οικουμένης, μια και το τραγούδι και ο πόνος των ανθρώπων δεν ξέρει από σύνορα, σημαίες και εθνικές ταυτότητες.



Αργοπεθαίνει
αυτός που δεν ταξιδεύει,
αυτός που δεν διαβάζει,
αυτός που δεν ακούει μουσική,
αυτός που δεν βρίσκει χάρες στον εαυτό του

Αργοπεθαίνει
αυτός που καταστρέφει την αγάπη μέσα του,
αυτός που δεν αφήνει ποτέ να τον βοηθήσουν.

20 χρόνια μετά... Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα!

Διήμερη θεραπευτική ομάδα στην Αίγινα 28 & 29 Οκτωβρίου 2017

(1η Δημοσίευση Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017)

Παρασκευή, 27 Οκτωβρίου 2017, ανήμερα των γενεθλίων μου, ταξιδεύω για την Αίγινα. Το αυτοκίνητό μου κάτω στο αμπάρι, φορτωμένο όσο δεν παίρνει. Πάνω στη σχάρα 6 στρώματα έχουν διπλασιάσει το ύψος του, στα πίσω καθίσματα και στο πορτμπαγκάζ τσάντες με υλικά, μπλοκ, μολύβια, χρώματα, πηλό, μπάλες, χρωματιστά μαντήλια, το pc μου με τις μουσικές που έχω διαλέξει, τα μεγάφωνα, τα ντοσιέ μου, ένα βοηθητικό τραπεζάκι, τα προσωπικά μου αντικείμενα. 

Εγώ έξω, στο κατάστρωμα, αφήνομαι στο γλυκό θαλασσινό αεράκι να μου ανακατεύει τα μαλλιά. Το ζεστό, ηλιόλουστο, φθινοπωρινό απόγευμα με τυλίγει στην θαλπωρή του. Η γαλάζια θάλασσα, ασημωμένη απ' τον ήλιο, ανοίγει δρόμο στο καράβι μας να περάσει, κλείνοντας πίσω του με μια λευκή αφρισμένη γραμμή. Κάμποσοι γλάροι ακολουθούν, γράφοντας νωχελικούς κύκλους στον καθαρό ουρανό

Μια μέρα μαγική...!!!

Μονοήμερη θεραπευτική ομάδα, 12 Φεβρουαρίου 2017

(1η Δημοσίευση: Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017)

Η χθεσινή μέρα, Κυριακή 12 Φεβρουαρίου του 17, ήταν μια από τις πιο μαγικές μέρες της ζωής μου.

Μια μέρα συναρπαστική, όπου συναντήθηκαν με "μαγικά" αποτελέσματα, το πάθος και η αγάπη μου για τη δουλειά μου, με την απόφαση οκτώ ανθρώπων να παραμερίσουν για λίγο όποιες πεποιθήσεις, άμυνες ή αγκυλώσεις τούς στερούν συχνά-πυκνά την ποιότητα και τη χαρά της ζωής και να αφιερώσουν μια ολόκληρη μέρα για να εξερευνήσουν τον συναισθηματικό τους κόσμο, να διερευνήσουν δυνατότητες αλλαγών στη ζωή τους και να έρθουν σε βαθιά και αυθεντική επαφή με τον εαυτό τους με τους άλλους.